در این مطالعه جدید که در مجله Developmental Cell به چاپ رسیده است، محققان توضیح داده اند که چگونه مسیرهای پیام رسانی hotspotهای توموری یعنی ریز محیط بافتی مطلوب برای تومور زایی را مشخص می‌کنند و چگونه تحریک ساده یک پروتئین به طور مستقیم موجب تشکیل تومور می‌شود.

در این مطالعه دکتر یانگ و همکارانش با استفاده از مگس سرکه به عنوان مدل به ارزیابی مناطق گذار (transition zones) پرداختند. مناطق گذار، نواحی هستند که در آنها یک سلول اپی تلیالی نوع دیگری را ملاقات می‌کند و اغلب مستعد تشکیل تومور است.

برای این مطالعه آنها ناحیه گذار درون حلقه تصوری(imaginal ring) غدد بزاقی را بررسی کردند که ناحیه است که در آن دو نوع سلول غدد بزاقی لاروی با یکدیگر برخورد می‌کنند. محققان دریافتند زمانی که مولکول پیام رسانی به نام Notch به صورت ژنتیکی در این ناحیه تحریک می‌شود(فرایند که به صورت طبیعی نیز به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و پرتو اتفاق می‌افتد)، موجب می‌شود که یک سلول طبیعی به سلول سرطانی تبدیل شود.

در حلقه تصوری مگس سرکه، این پروتئین‌های Notch برای تکثیر سلولی مورد نیاز هستند. اما در پستانداران، پروتئین‌های Notch عملکردهای بی شماری انجام می‌دهند که از جمله آنها می‌توان به تکوین عصبی و حفظ سلول‌های بنیادی روده‌ای اشاره کرد.

این مطالعه نشان می‌دهد که در hotspotهای توموری مانند مناطق گذار، بیش بیان نوعی ژن که می‌تواند به طور بالقوه یک سلول را به تومور تبدیل کند برای القای تغییر شکل بدخیم تومور کافی است.

در این مطالعه به این دلیل از مگس سرکه استفاده شد که ۷۵ درصد ژن‌های بیماری زای انسانی در مگس سرکه مشابه خود را دارند. این مطالعه نشان می‌دهد که در حلقه تصوری تومورها بوسیله بیش بیان Notch القا می‌شوند و در نهایت تبدیل به تومورهای بدخیم می‌شوند.

سرطان فرایندی پیچیده و بسیار دینامیک است و کسب اطلاعات در مورد نحوه ایجاد و پیشرفت سرطان می‌تواند به ایجاد راهکارهای درمانی برای سرطان تبدیل شود.