سازش با محیط یک بخش جدانشدنی از فرایند زنده ماندن بسیاری از گونههای حیوانات است. اما به ندرت اتفاق میافتد فرآیند تکامل گونهای از موجودات را نسبت به آلودگیهای تولیدی انسان مقاوم کند.
اما محققان در گزارشی جدید توضیح دادهاند چگونه یک ماهی کوچک آب شیرین از جنس کپور به نام Gulf killifish نسبت به سطح بالایی از آلایندگی که در محیط زندگی آن وجود دارد، مقامت بالایی دارد. این ماهی در منطقه Houston Ship Channel زندگی میکند.
«اندرو وایت هد» یکی از استادان دانشگاهUC Davis و از مؤلفان این پژوهش میگوید: بیشتر موجودات در محیطهایی که به شدت دچار تغییر شدهاند، دوام نمیآورند. اما با مطالعه موجوداتی که در چنین محیطهایی زنده میمانند، میتوان درک بهتری از حیات آنها یافت. جالب آنکه تعداد زیادی از این ماهی Gulf killifish نیز توانستهاند زنده بمانند.
راز بقای این ماهیهای کوچک وجود ژنهایی از گونه دیگر همین ماهی است که حدود ۱۵۰۰ مایل دورتر و در اقیانوس آتلانتیک زندگی میکنند که Atlantic killifish نام دارد.
انسانها احتمالاً عامل انتقال این ماهیهای کوچک آب شیرین از اقیانوس آتلانتیک به منطقه مذکور هستند.
ژن گونه آتلانتیکی این ماهی کوچک (Atlantic killifish )دارای قسمتی است که سبب شد گونه Gulf killifish نسبت به آلایندهها مقاوم شوند.
«کول متسون» یکی دیگر از محققان این پروژه میگوید: هرچند بخش اعظم تحقیقات روی گونههای مهاجم روی خسارتهای محیط زیستی متمرکز است که آنها ایجاد میکنند، اما تحقیق جدید درباره شرایط نادری است که تمایزهای ژنتیکی ارزشمندی میان این موجودات را نشان میدهد. این تمایز ژنتیکی در حقیقت به عنوان مکانیسمی تکاملی به بقای ماهی کمک کرده است.
در این پژوهش محققان روی این گونه از ماهیها در ۱۲ منطقه بسیار آلوده تمرکز کردند. در این مناطق نطفه ماهیها به طور کلی نسبت به آلایندهای به نام polychlorinated biphenyl مقاوم است.
به گفته محققان این ماهی میتواند سطحی از polychlorinated biphenyl را تحمل کند که هزار بار قویتر از آن چیزی است که برای حیات وحش خطرناک تلقی میشود.