از جمله این اختلالات میتوان به یبوست اشاره کرد. این مطالعه در حالی انجام گرفته که یک پروژه تحقیقاتی دیگر توسط محققان بیمارستان کودکان فیلادلفیا حاکی از آن است که انتقال باکتریهای رودهای از یک موش با نشانههای افسردگی به موشی سالم میتواند رفتارهای افسردگی موش اول را به موش دوم هم منتقل کند.
درون دستگاه گوارش ما یک شبکه عصبی گسترده وجود دارد که بزرگترین مجموعهی نورونهای موجود در بدن در خارج از مغز به حساب میآید و معمولاً روده به عنوان مغز دوم معروف است.
نورونهای روده مسئولیت تولید ۹۰ درصد سروتونین مورد استفاده بدن را به عهده دارند. سروتونین موجب تنظیم تحرکات روده میگردد.
اصولاً اختلالات رودهای بیشتر از جانب افرادی گزارش میشود که از افسردگی شدید رنج میبرند. این در حالی است که مامیدانیم که میزان کم سروتونین میتواند سلامت ذهنی یک فرد را تحت تأثیر قرار دهد. حال این مطالعه جدید نشان میدهد که میزان کم سروتونین میتواند موجب بروز اختلالات رودهای و مغزی شود.
تحقیقات دوم نشان میدهد که کاهش تولید سروتونین باعث بروز اختلالی قابل توجه در دستگاه گوارش موشها شد که از میان آنها میتوان به کاهش نورونهای روده و کاهش سرعت حرکت محتویات روده اشاره کرد.
تغییراتی که در موشهای مبتلا به یبوست نشان داده شد، با تغییراتی که در انسان پدید میآید یکسان هستند. مهمتر اینکه معلوم شد یک روش درمانی جدید برای افسردگی که پیش از این آزمایش شده است، روی افزایشسروتونین در روده موشها مؤثر بود و علائم یبوست در آنها را بهبود بخشید؛ بنابراین با بررسی این تحقیقات به این نتیجه میرسیم که بیماریهای ذهنی تنها به مغز بستگی ندارد و میتوانند منشأ گوارشی هم داشته باشند.
گرچه که هر دوی این پروژهها در مرحله حیوانی هستند، ولی محققان امیدوارند که تحقیقات سروتونین را در فاز انسانی هم انجام دهند.