و هیچ فعالیتی متوقف نشود و منابع اصلی کشور آسیب نبینند. این منابع می‌توانند منابع آب، غذا، انرژی و... باشند. علاوه بر اینها، تلفات انسانی به حداقل برسند.عنوان «غیرعامل» هم بدین معنی است که در رسیدن به این اهداف، قرار نیست از سلاح و مهمات استفاده شود و این خود مردم هستند که با تدبیرهایی که از قبل یا در حین آن واقعه اندیشیده می‌شوند، باعث می‌شوند مشکلی پیش نیاید و اتفاقی که افتاده، کمترین آسیب را به روند زندگی جاری‌شان بزند. اقدام‌هایی هم در بحث غذا انجام می‌شوند. یکی از مسائل مطرح در چنین مواقعی، امنیت غذایی است.

 امنیت غذایی به معنای تامین غذای سالم برای همه افراد در همه زمان‌هاست؛ چه از نظر دسترسی فیزیکی و چه از نظر دسترس اقتصادی. تدابیر مختلفی برای امنیت غذایی اندیشیده می‌شود مانند ذخیره مواد غذایی استراتژیک برای کشور. معمولا بیشتر کشورها چنین ذخیره‌ای را با توجه به شرایط کشورشان برای 3 تا 6 ماه دارند تا اگر ناگهان کشور در معرض خطر یا سانحه‌ای قرار گرفت، مردم آسیب نبینند. مثلا اگر روزی ناگهان واردات گندم به کشور ما متوقف شد، از فردا کار نانوایی‌ها تعطیل نشود.
در ایران، کالاهای استراتژیک ذخایری در کشور دارند و بحث اینکه چه کالاهایی ذخیره‌سازی شوند، سردخانه‌ها و انبارها و سیلوها چگونه باشند و در چه مکان‌هایی واقع شوند، پراکندگی‌شان چگونه باشد چند نفر و در چه حد از آنها اطلاع داشته باشند و چه کسانی بدانند این ذخایر وجود دارند و میزان‌شان چقدر است، جزو مباحث پدافند غیرعامل است. هویت افرادی که به این مراکز وارد و از آن خارج می‌شوند هم از نظر امنیتی باید معلوم باشد و اینکه اصلا چه کسانی باید از سیلوها و انبارهای اصلی یک شهر اطلاع و به آن دسترسی داشته باشند.

تروریسم‌کشاورزی
یکی از مباحث پایه‌ای در پدافند غیرعامل تروریسم کشاورزی است. تروریسم به معنای تهدید است، تهدیدی که الزاما هدفش کشتن یک فرد نیست. شاید بیشتر هدف ایجاد رعب و وحشت باشد. خود کلمه ترور به معنای ایجاد رعب و وحشت است و دشمن با این اقدام می‌خواهد ایجاد رعب و وحشت کند تا نظام‌های اجتماع را از هم گسیخته کند. حالا وقتی هدف فراورده‌های کشاورزی (محصولات کشاورزی و دامی) شود، به آن اگروتروریسم یا  تروریسم‌کشاورزی می‌گویند.
همان‌طور که می‌دانید پایه تولید غذا در دنیا کشاورزی است. کشاورزی هم شامل محصولات گیاهی می‌شود و هم محصولاتی دامی. تروریسم کشاورزی به بحث تروریسمی می‌پردازد که این محصولات را تهدید می‌کند.  برای روشن شدن موضوع مثالی می‌زنم؛فرض کنید بیماری دامی‌ای در کشور شیوع پیدا می‌کند که منشاء داخلی ندارد و هیچ نشانه‌ای از اینکه قبلا در کشور ما وجود داشته باشد هم نیست، در این صورت  این شک برانگیخته می‌شود که احتمالا افرادی ویروسی را به نوعی وارد کشور کرده‌اند و جمعیت دامی کشور را تهدید می‌کنند. این اتفاق در مورد محصولات کشاورزی و آبزیان هم ممکن است بیفتد کمااینکه چندی پیش در خلیج‌فارس بحث کشند سرخ پیش آمد که جلبک قرمزی بود که با مصرف اکسیژن آب، باعث تلفات آبزیان زیادی شد. همان موقع یکی از حدس‌هایی که مطرح شد، این بود که آمریکایی‌ها با کشتی‌های خود به عمد آن را وارد آب‌های خلیج‌فارس کرده‌اند.

تروریسم‌کشاورزی لایه‌لایه  و پیچیده
بحث تروریسم‌کشاورزی بسیار گسترده و پیچیده است حتی پیچیده‌تر از تروریسم‌زیستی زیرا در تروریسم‌زیستی، دید بیشتر افراد این است که یک میکروب آلوده در فضایی پخش شود و نفراتی هم از بین بروند اما تروریسم کشاورزی خیلی پایه‌ای‌تر محسوب می‌شود و می‌تواند محصولات کشاورزی ما را در معرض خطر قرار دهد و جمعیت دامی و البته جمعیت انسان‌ها را هم در کنار آن تهدید کند. گاهی هدف دشمنان از این کار، ایجاد بحران در فضای یک کشور است چون یکی از راه‌های این کار، ایجاد کمبود غذایی است. شاهد بودیم 2 سال پیش وقتی بحث کمبود مرغ مطرح شد، چه صف‌هایی تشکیل شد و راست یا دروغ حتی در این صف‌ها انسان‌هایی جان خود را از دست دادند. پس دشمن فقط به دنبال این نیست که یکی را مریض کند و بکشد و خیلی راحت می‌توان با تروریسم کشاورزی در کشوری بحرانی درست کرد. در مورد همین بحث مرغ، ماندن چند کشتی حامل نهاده‌های دام و طیور، باعث ایجاد بحران مرغ در کشور شد و هیچ کس فکر نمی‌کرد مردم بریزند و صف‌های کیلومتری برای خرید مرغ ببندند. بعد از آن هم بحران کره ایجاد شد. ادامه این بحران‌ها در کشورها می‌تواند نارضایتی عمومی ایجاد کند، نظام‌های اجتماعی را به هم بریزد و اعتراض‌های مردمی را به دنبال داشته باشد. پس برای جلوگیری از بروز این اتفاق‌ها باید اقدام‌هایی انجام گیرد. مثلا اگر انبارهای مرغ کشور ما پر بود و به اندازه توزیع می‌شد، صف‌های مرغ تشکیل نمی‌شد یا اگر ذخایر کره ما کافی بود، شاید آن اتفاق‌ها نمی‌افتاد. البته نمی‌توان گفت این اتفاق‌ها صددرصد عمدی بوده ولی نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که گاه، هدف ناراضی کردن مردم و به بحران کشیدن جامعه است. یکی دیگر از مباحث مطرح، مسموم کردن عمدی مواد غذایی است که سوابقی از آن موجود است مثلا اینکه از گذشته افرادی به عمد مسموم شده‌اند. وقتی تاریخ را نگاه می‌کنیم، می‌بینیم برخی از امامان(ع) ما با زهر مسموم شده‌اند. بسیاری از افراد دیگر هم بوده‌اند که به نوعی مسموم شده‌اند و از بین رفته‌اند. هنوز هم هر جا مقاماتی در دنیا دور هم جمع می‌شوند، یکی از مباحث نگران‌کننده برای مسئولان امنیتی، این است که غذایی که در اختیار آنها قرار می‌گیرد، چطور کنترل شود. این موضوع با توجه به اینکه همچنان نیازمند بحث وبررسی می باشد در مباحث بعدی به صورت تفضیلی پرداخته خواهد شد.