در این روش از قطره‌های چشمی استفاده می‌شود که حاوی سنتز‌شده آنزیمی به نام DNase هستند. این آنزیم قادر به تجزیه مواد نوکلئیک اسید موجود روی سطح چشم است.

به گزارش پایگاه خبری مدیکال ساینس،در آزمایش‌های بالینی که توسط محققان دانشگاه ایلینوی صورت گرفت، استفاده از قطره‌های چشمی حاوی آنزیم DNase و قطره‌های عادی برای درمان خشکی چشم مورد بررسی و مقایسه قرار گفت.

نتایج نشان داد، افرادی که از قطره‌های حاوی DNase استفاده می‌کنند، در مقایسه با مصرف ‌کنندگان قطره های عادی، سوزش، خشکی، خارش و ناراحتی‌های کمتری را گزارش کردند.

سیستم اشکی از سه جزء اصلی روغن، آب و مخاط تشکیل شده است. اختلال در تولید هریک از این موارد سبب بروز خشکی چشم می‌شود. وجود روغن برای سهولت حرکت کره چشم، آب برای حفظ رطوبت و مخاط برای شفاف بودن چشم ضروری است. علاوه بر آن، آنتی بادی و پروتئین‌های خاصی نیز برای حفاظت چشم ها در برابر عفونت، در اشک و مخاط چشم وجود دارند. غشای خارجی اشک، که توسط غدد کوچک واقع در لبه پلک تولید می‌شود، حاوی روغن است.

روغن تولید شده، سطح چشم را نرم می‌کند و از تبخیر سریع آب موجود در اشک جلوگیری می‌کند. اگر به هر دلیلی این غده‌ها چربی لازم را تولید نکنند، آب چشم تبخیر شده و چشم خشک می‌شود. وجود اشک برای سلامت چشم و حفظ بینایی ضروری است. اشک نه تنها چشم را مرطوب نگه می‌دارد، بلکه این عضو حساس را شستشو داده و از عفونت آن جلوگیری می‌کند.

معمولا خشکی چشم با علائمی مانند احساس وجود شن، ریگ یا یک جسم خارجی ریز در چشم، خارش و قرمزی چشم، تاری دید، دردچشم، سنگینی پلک، ناتوانی درگریه کردن، خستگی چشم و کاهش تحمل چشم در مطالعه کتاب، تماشای تلویزیون و کار با کامپیوتر همراه است.

مطالعات قبلی نشان داد پروتئین‌های DNA‌ موجود در شبکه سطحی چشم، در بیماری های مربوط به خشکی چشم تحت تاثیر قرار می‌گیرند. علاوه بر این، میزان سلول‌های سفید خون که نوتروفیل نام دارند، افزایش می‌یابد. نوتروفیل ها عامل آزاد کردن پروتئین‌های DNA‌ سطح چشم هستند و همین امر باعث بروز التهاب می‌شود. در مورد بیماران مبتلا به سندرم خشکی چشم، آنزیم DNase به میزان کافی ترشح نمی‌شود. وظیفه این آنزیم حذف مواد زائد و DNA‌ از سطح چشم است. به همین دلیل قطره‌های حاوی این آنزیم در درمان خشکی چشم موثر و کارآمد هستند. محققان در حال آزمایش‌های بیشتر بر روی این روش جدید هستند.