مشخصه اصلی پاتوژن‌های خاک‌زاد استقرارشان در مناطق آلوده و دشواری‌های ریشه‌کن کردن آن‌هاست. پاتوژن‌های خاک‌زاد پس از استقرار در منطقه و خاک، ابتدا به نابودی محصولات آسیب‌پذیر‌تر می‌پردازند و سپس به مناطق جدید وارد می‌شوند و شعاع آلودگی را افزایش می‌دهند. مشخصه مهم دیگر پاتوژن‌های خاک‌زاد، وجود طیف گسترده‌ای از میزبان‌هاست. کشف پاتوژن‌های خاک‌زاد به علایم و نشانه‌های بیماری بستگی دارد که ممکن است ظهور این علایم با توجه به زمان آلودگی کمی به تأخیر بیفتد که همین تأخیر در تشخیص بیماری، گسترش و استقرار پاتوژن‌ها را تسهیل می‌کند. پژمردگی قارچی نخل خرما که بسیار مخرب است، هم اکنون در شمال غربی افریقا محدود شده است. حوزه‌های شرقی مدیترانه مانند فرانسه و خاورمیانه، باغ‌های خرمای بسیاری را در خود جای داده‌اند. هجوم پاتوژن‌ها به این کشورها می‌تواند اقتصاد آن‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار دهد، لذا عمده تلاش‌ها باید بر پیشگیری از هجوم بیماری متمرکز شوند. تهدیدات پیش روی تجارت بین‌الملل از ناحیه مناطق آلوده در درازمدت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار خواهد شد. معرفی بیماری‌های خاک‌زادی مانند اسیدو وراکس اونا که عامل لکه باکتریایی هندوانه و خربزه هستند می‌تواند صادرات این گونه محصولات را مختل کند. چنین محدودیت‌هایی تا ریشه‌کنی کامل بیماری از مناطق تحت هجوم به قوت خود باقی‌اند.