پيچيده بودن و قابليت تغيير سريع زمينه محيط اطراف اين نياز را ايجاد می کند که سامانه های آشکارساز بیولوژیک درجه بالايی از اختصاصی/ ویژه گزینی بودن، يعنی توانايی تشخيص عوامل بيولوژيکی از ساير مواد بيولوژيکی و غير بيولوژيکی موجود در محيط پيرامون،را داشته باشند. سرعت يا زمان پاسخ گویی، سهولت استفاده از سامانه های آشکارسازی بيولوژيک (ضرورتهای آماده سازی نمونه) از موارد دیگر است که بايد مورد توجه قرار بگيرد. در نظر گرفتن اين نيازمنديها چالش تکنيکی قابل ملاحظه ای را ايجاد می کند که بایستی در طراحی وساخت این سامانه ها مد نظر باشد.
2انتخاب پذیری آشکارسازهای بیولوژیک
توانايی یک دستگاه آشکارسازبیولوژیک در تشخيص و جداسازی عامل بیولوژیک مد نظر از تداخلگرهای محيطی، انتخاب پذیری آن دستگاه گفته می شود. برای مثال گرد و غبار و گرده گياهان می تواند برای شمارشگر ذره به عنوان يک تداخلگر در نظرگرفته شود، در حاليکه بخار آب و مه برای آشکارسازهای Standoff تداخلگر محسوب می شود. در حال حاضر به صورت تجاری يک دستگاه آشکارساز که درجه بالايی از انتخاب پذيری را برای آشکارسازی عوامل بيولوژيک دارا باشد، موجود نمی باشد. سامانه هايی که در حال حاضر توسط نيروهای نظامی ساخته شده اند، دارای محدوديت آشکارسازی تعداد کمی از عوامل می باشند و بسيار پرهزينه هستند.
3حساسیت آشکارسازهای بیولوژیک
حساسيت نسبت سیگنال به نویز می باشد. هرچه این نسبت عدد بزرگتری باشد، حساسیت بیشتر است. به عبارت دیگر کمترين مقدار از عامل که در دستگاه آشکارساز، پاسخ تکرارپذير بالاتری از نويز سامانه ايجاد کند،حساسیت آن دستگاه تعریف می گردد. تداخلگرها باعث کاهش حساسيت دستگاه می شوند، چرا که نسبت سیگنال به نویز را کاهش می دهند، در نتیجه دستگاه آشکارساز برای بالا بردن این نسبت نيازمند مقدار بیشتری از عامل است.

شکل (1) مقایسه دوز سمی عوامل شیمیایی، بیولوژیک و توکسین ها